Η επίθεση των «προβοκατόρων» κουκουλοφόρων και μη στα μπλοκ του ΠΑΜΕ, που είχαν «περικυκλώσει» τη Βουλή την Πέμπτη (20/10/2011), οι βολές (με μπρος-πίσω) της Α. Παπαρήγα κατά του ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5» αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και ο νεκρός (στην ουσία δολοφονημένος) του ΠΑΜΕ, προκάλεσαν πλήθος συζητήσεων και αντιπαραθέσεων στην Αριστερά και ευρύτερα. Πρώτη παρατήρηση: από την προηγούμενη ημέρα, πολύ πριν τη σύγκρουση ΠΑΜΕ – «αντιεξουσιαστών», έχουμε καταγγείλει ως «παρακρατικούς» προβοκάτορες τους δήθεν αντιεξουσιαστές, οι οποίοι με την τυφλή βία και τις τυφλές επιθέσεις τους προσέφεραν προσχήματα στην τρομοκρατική επιχείρηση χημικού πολέμου κυβέρνησης και ΜΑΤ για τη διάλυση της πραγματικά μεγαλειώδους πορείας.
Δεύτερη παρατήρηση: εδώ και μέρες, έχουμε χαιρετήσει ως θετική την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ να «περικυκλώσει» (μερικώς) τη Βουλή, ανεξάρτητα αν αυτή υπάκουε ή όχι σε κάποιες επικοινωνιακές σκοπιμότητες.
Θεωρούμε θετικό το γεγονός ότι για πρώτη φορά το ΠΑΜΕ αποφάσισε να παραμείνει στο Σύνταγμα και είχε τονίσει πολύ έγκαιρα ότι για να καταστεί αποτελεσματική η «περικύκλωση» θα έπρεπε να στηριχτεί στο συντονισμό και τη συνεργασία όλων των αριστερών δυνάμεων (βλ. σχετικό σημείωμα εδώ)! Δυστυχώς, δεν εισακουστήκαμε όσο θα έπρεπε από την πλευρά του ΠΑΜΕ – ΚΚΕ !
Τρίτη παρατήρηση: Τόσο την Τετάρτη όσο και την Πέμπτη η απεργία, οι συγκεντρώσεις και οι πορείες υπήρξαν μεγαλειώδεις και πρωτοφανείς για την μεταπολεμική περίοδο της χώρας.Ιδιαίτερα την Πέμπτη η «περικύκλωση» του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα έσμιξε στην πράξη με τα μπλοκ των άλλων συνδικαλιστικών και πολιτικών παρατάξεων της Αριστεράς, δίνοντας για πρώτη φορά την εικόνα μιας πολύ μεγάλης ενωτικής συγκέντρωσης των αριστερών δυνάμεων. Ένα νέο μεγάλο μήνυμα άρχιζε να προκύπτει από το Σύνταγμα «ενοχλητικότατο» για όσους επωφελούνται από μια Αριστερά διαιρεμένη και σπαρασσόμενη!
Τέταρτη παρατήρηση: Δυστυχώς αυτή η ελπιδοφόρα εξέλιξη στην πράξη δεν κράτησε για πολύ.
Πολύ γρήγορα, εντελώς αναίτια, όπως σχεδόν πάντα πράττουν, οι «αγωνιστές» του λεγόμενου «αντιεξουσιαστικού» χώρου, ξεκίνησαν μια απρόκλητη και εγκληματική μετωπική επίθεση εναντίον των «μπλοκ» του ΠΑΜΕ, η οποία συνεχίζεται επί ώρες με ρίψεις μολότωφ, πετρών, καδρονιών κλπ.
Για άλλη μια φορά ο χώρος αυτός επιβεβαίωσε ότι κυριαρχείται από «προβοκατόρικα» παρακρατικά άτομα και «απολίτικους χούλιγκανς», τα οποία κινούνται με τις λογικές της τυφλής δολοφονικής βίας, σαν αυτήν που οδήγησε στο φρικτό θάνατο τρεις εργαζόμενους στη Marfin.
Στην περίπτωση των επιθέσεων αυτού του «χώρου» εναντίον του ΠΑΜΕ ξεγυμνώθηκε πλήρως, χωρίς κανένα δήθεν αντιεξουσιαστικό άλλοθι, ο βρώμικος παρακρατικός και προβοκατόρικος ρόλος αυτών των ομάδων!
Πέμπτη παρατήρηση: Είναι δυστύχημα ότι η ηγεσία του ΚΚΕ, βρήκε πάτημα σε κάποια μη εύστοχα σχόλια του ραδιοσταθμού «Κόκκινο» για να προβεί σε συνολικές επιθέσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες αν και «διορθώθηκαν» κάπως με την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή, δεν έπαψαν να είναι άδικες!
Ακόμα χειρότερα, υπήρξε η εικόνα ορισμένων στελεχών από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ την Παρασκευή (21/10) τα οποία έριχναν με δηλώσεις τους «λάδι στη φωτιά» μιας ανεύθυνης ενδοαριστερής αντιπαράθεσης, που μόνο την κυβέρνηση και το αστικό κατεστημένο ωφελεί, ιδιαίτερα τούτες τις ώρες.
Έκτη παρατήρηση: Αυτή την ώρα, ιδιαίτερα μετά τις μεγαλειώδεις εργατικές κινητοποιήσεις της Τετάρτης και της Πέμπτης (20/10), ο τόπος χρειάζεται όσο ποτέ στην μεταπολεμική ιστορία του την κοινή δράση της συνδικαλιστικής και πολιτικής Αριστεράς και πρώτα απ’ όλα την κοινή δράση και την αλληλεγγύη του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ!
Κάποιοι ενοχλήθηκαν από τις θετικές ενωτικές διεργασίες στο χώρο της Αριστεράς του τελευταίου διαστήματος, πρώτα απ’ όλα στον απλό κόσμο, αλλά και από την ενωτική στην πράξη εικόνα του Συντάγματος και θέλησαν να σηκώσουν πάλι ψηλά τα διαιρετικά τείχη.
Κάνουν λάθος και θα αποτύχουν! Το ενωτικό ποτάμι κάπου άρχισε να κυλάει. Δεν θα κάνει πίσω! Θα παραμερίσει τα τεχνητά εμπόδια και προσωρινά φράγματα!
Έβδομη παρατήρηση: Ήρθε η ώρα, επί τέλους, να καταγγελθεί, να απαξιωθεί και να απομονωθεί πλήρως και απολύτως ο χώρος των δήθεν αντιεξουσιαστών «κουκουλοφόρων», ο οποίος κυριαρχείται από ένα εσμό παρακρατικών προβοκατόρικων ομάδων και αθροίσματα ποδοσφαιρικού απολίτικου χουλιγκανισμού, που δρουν με ένα αδίστακτο και τυφλό εγκληματικό και δολοφονικό τρόπο.
Το εργατικό λαϊκό κίνημα και τα κινήματα φοιτητών και νεολαίας, με τη συνεργασία όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, οφείλουν να οργανωθούν ώστε να απομονώσουν ασφυκτικά αυτές τις προβοκατόρικες ομάδες, οι οποίες, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων, έχουν αναλάβει εργολαβικά το ρόλο της διάλυσης των συγκεντρώσεων και κινητοποιήσεων και της προσφοράς προσχημάτων για την τρομοκρατική χημική δράση βίας και βαρβαρότητας κυβέρνησης και ΜΑΤ!
Το πλήθος των διαδηλωτών πρέπει μια και καλή να πάψει από δω και πέρα να ζει με το φόβο και το άγχος, κάθε φορά, του «χουλιγκάνικου παρακράτους», το οποίο δρα σχεδιασμένα ως προπομπός της σιδερόφρακτης χημικής επέλασης των ΜΑΤ.
Ο λεγόμενος «αντιεξουσιαστικός» χώρος έχει ''δικαίωμα'' να θεωρεί ότι πρέπει να διαδηλώσει επιδιδόμενος σε κάθε λογής «βανδαλισμούς». Δεν μπορεί όμως να το πράτει, θρασύδειλα, με προκάλυμμα και ομήρους το πλήθος των διαδηλωτών που κάνει εντελώς διαφορετικές επιλογές.
Ο λεγόμενος «αντιεξουσιαστικός» χώρος ή όπως αλλιώς θέλει να αποκαλείται, πρέπει να βρει το «θάρρος», αν θέλει να κάνει ό,τι κάνει, να διοργανώσει με ευθύνη του τις δικές του συγκεντρώσεις και πορείες. Όλα τα άλλα συνιστούν προβοκατόρικη δράση και παρακρατικές μέθοδοι σε βάρος λαϊκών συγκεντρώσεων, βγαλμένες από τα εγχειρίδια βρώμικων υπηρεσιών για βρώμικες εξυπηρετήσεις!
Όγδοη παρατήρηση: Μετά τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του διημέρου (19-20/10) το εργατικό λαϊκό κίνημα έχει φτάσει σε ένα πολύ κρίσιμο και οριακό σημείο.
Από δω και μπρος για να προχωρήσει μπροστά χρειάζεται μια βαθιά και συνεκτική πολιτικοποίηση και μια ενιαία πολιτική προοπτική.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεπεράσει τον περιορισμένο ορίζοντα των συνδικάτων και τη χύμα, χωρίς προσανατολισμό και σαφή ορίζοντα, πολιτική διαμαρτυρία.
Αυτό μόνο με μια νέα ποιοτική και ενωτική παρέμβαση της Αριστεράς μπορεί να επισυμβεί.
Αυτή την ώρα, το εργατικό λαϊκό κίνημα για να αποκτήσει ώθηση και να ανοίξει δρόμους πρέπει να συναντηθεί με μια ριζοσπαστική και αξιόπιστη πολιτική εναλλακτική λύση.
Μια τέτοια πολιτική εναλλακτική λύση έχει δύο αλληλένδετες πλευρές:
- Τις πολιτικές δυνάμεις που θα στηρίξουν μια νέα πρόταση κυβέρνησης και εξουσίας
- Το προγραμματικό περιεχόμενο της νέας κυβέρνησης και πορείας.
Αποτελεσματικές και πολύ περισσότερο νικηφόρες εναλλακτικές προοπτικές δεν μπορεί να προκύψουν απλώς από τα συνδικάτα ή «αυθόρμητα» από λαϊκές διαδηλώσεις γενικώς από «αγανακτισμένους» πολίτες και πολύ περισσότερο με «κουκουλοφόρους» «τιμωρούς»!
πηγή: http://www.iskra.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου